ඔයා... මම... සහ ජීවිතේ...

කිසි දාක පුරවන්න බැරි
අඩුවක් විඳින වෙලාවක,
ඒ අඩුව ටිකක් හරි පුරවන්න
ලන් උන ඔයා..

මගේ කඳුලු පිස දාලා
ලස්සන ලොකයක් මගෙ
ඇස් ඉදිරිපිට මැව්වෙ
ජීවිතෙට අලුත් අරුතක් දෙමින්

ඒත් ඒ සිහින මාලිගාව බිඳල,
ඉස්සර විඳපු දුකටත් වැඩිය
දුකක් ඉතුරු කරල
ඔයා ගිය හැටි හිතා ගන්නත් බෑ...

ජීවිතේ සමහර දේවල්
අපි හිතන විදියට වෙන්නෙවත්
අපිට ඕනි විදියට වෙනස්
කරන්නවත් බෑ...

අඬන්න කඳුලුවත්
හිනා වෙන්න සතුටකුත් නැතත්
කල පව් ගෙවෙනකන්
ජීවත් වෙන්නම වෙනව

ඒක හින්ද ඉතින්
කැමැත්ත අකමැත්ත අමතක කරල,
කඳුලයි සුසුමයි තුරුල් කරන්
හුස්ම ටික යනකන් මාත් බලන් ඉන්නව...